Sell in May and go away, but remember to come back in September

Sell in May and go away, but remember to come back in September

Dit is één van de beleggingswijsheden. Volgens deze wijsheid moeten aandelen worden verkocht in mei, en dan weer gekocht worden in september. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat deze wijsheid achterhaald is op de beurs.

Waarom deze introductie? Want afgezien van wat privé beleggingen heb ik weinig met het beleggen in aandelen. Er is hier een parallel te trekken met het recruitmentvak. Toen ik in 2000 begon met mijn W&S bureau, kon je tijdens de (zomer) vakantieperiode een kanon afschieten zonder iemand te raken. In de beginperiode maak je je daar heel druk over, terwijl dit niets aan deze rustige situatie veranderde. Natuurlijk kan je allerlei projecten oppakken die tijdens de drukke periodes blijven liggen. Alleen dat geeft niet dezelfde dynamiek van het daadwerkelijk bemiddelen.

De totale rust en stilte tijdens de zomervakantie is niet meer. De laatste jaren zie je wel dat er een paar weken zijn waarin het weliswaar wat rustiger is en dat procedures wat langer duren. Gewoon omdat opdrachtgevers en kandidaten op vakantie zijn. Maar het echt stilvallen van de business is er niet meer bij.

Ik heb er geen onderzoek naar gedaan, dus het blijft een beetje gissen wat de echte reden is van deze ontwikkeling. Waarschijnlijk heeft het te maken met de maatschappelijke en technologische ontwikkelingen. Het constant bereikbaar (kunnen) zijn, de nieuwsgierigheid en wellicht de afhankelijkheid van informatie. Niet voor niets zijn Facebook, Instagram, LinkedIn, Snapchat zo populair.

Geldt deze drang of noodzaak tot het niets willen missen misschien ook voor je zakelijke informatie? Als ik kijk naar mijn eigen situatie als ondernemer dan zeg ik ‘JA’, maar dat is wellicht niet representatief. Kijk ik naar mijn collega’s dan zie ik eigenlijk ook wel de nieuwsgierigheid de overhand nemen. En zie ik dat tijdens de vakantie nog steeds wordt gereageerd op berichten en e-mails. Speelt hier de groepsdruk van het reageren op zakelijke berichten? Of is hier sprake van een hoge mate van betrokkenheid? Het feit is dat het gebeurt en dat ik hier als werkgever zeker geen regel over heb uitgesproken.

Wat ik me ook afvraag is er misschien ook sprake van een generatiekloof? Zijn de jongere collega’s meer online en nieuwsgieriger dan de oudere collega’s die nog zijn opgegroeid met de telefooncel en zonder internet? Vroeger ging je op vakantie en dan belde je één of twee keer naar huis dat alles goed ging. Je had geen internet en mobiele telefoons. Maar eigenlijk zie ik hier uit eigen ervaring geen verschil in; leeftijd speelt in mijn organisatie geen enkele rol.

Vroeger ging je op vakantie en dan was je even van de radar en alleen in noodgevallen bereikbaar. Even helemaal afstand nemen van de dagelijkse business en dan kwam je na drie weken vakantie weer terug op kantoor en kon je met hernieuwde energie drie weken e-mails en informatie wegwerken. Wellicht is dat een betere manier om je weer helemaal op te laden voor een nieuwe periode van hard werken? Hoewel toen lag ook de business vrijwel stil en dat is nu zeker niet het geval.

Kortom: ik weet eigenlijk niet wat beter is: constant op de hoogte blijven van het reilen en zeilen op kantoor of helemaal afstand nemen van de business tijdens de vakantie? Volgens mij moet je als werkgever hierin niets verplichten en de keuze laten bij de persoon zelf. Voor mij als ondernemer geldt in ieder geval: ik wil graag zo goed mogelijk op de hoogte blijven, ook tijdens mijn vakanties.

Ik ben benieuwd hoe jullie hierin staan en kijk uit naar jullie reacties.